Pages

Tuesday, August 24, 2010

Now What!?

I know what I feel. I know what I want. I know what to do.

On second thought, do I really know what I feel, what I want and what to do?

Sunday, July 25, 2010

Got Nothing to Post

I can't think of anything to post though I feel like posting anything. :p

Sunday, July 11, 2010

I Believe

I know I am having a hard time with my life today but I know that I can get through all these hardships.

Though I already lack sleep because of my work, I know I'll be rewarded soon.

Friday, July 9, 2010

Shyness

People tend to be shy when someone tells him or her something about him or her. It doesn't matter if it's good or bad. Why's like that?

Maybe, that's just normal. I used to be too shy before. I almost don't talk. All I want to do is watch others have fun while I am alone watching them from a distance but that was before. :)

Now, I can say that I have overcome my shyness. I am now trying to reach-out to other people. I am now making new friends without hesitations.

Come to think of this, if all people remain shy all through out their lives then what would happen? Hmmmm.. I think life would be boring forever. There will be no one to try to initiate doing something.

Now, stand and be brave to overcome your shyness. :)

Good Mood Morning

I just had a really good morning today. I woke up with a special friend. It was her the first person I saw this morning.

She has a pretty face though she just had just woke up. :) I hope this would happen again.

Beside from this, I received a good morning message in my cellphone from a good friend of mine. She's so jolly. She's full of smiles. I couldn't recall of a time she removed her smile on her face. :)

I really love her smile. :) Keep smiling, ok?

Sunday, July 4, 2010

Debate for a New Nickname

I was browsing the internet and I came across to GMA Network's website. A news article caught my attention. This article was about giving a nickname for the Philippines' new President. As I was reading the article, I couldn't stop laughing. Laughing not because I am insulting the article. I was just laughing because of the way the article was written. The author wrote it well.

This article entertained me. Below is the whole article. You'll see what I mean when you finish reading it.


Media struggles to spell Noynoy's folksy new name

By HOWIE G. SEVERINO, GMANews.TV
07/03/2010 | 12:36 PM

As editor of this web site, I need to get used to the tedious typing involved in frequently spelling out the new president’s long and complicated name: Benigno Simeon C. “Noynoy" Aquino III.

I guess we should just be thankful he chooses not to spell out Cojuangco as well.

But what of headlines and references in print when the complete name is impossible or inappropriate, when the call is for some kind of abbreviation?

In the first days of the Aquino administration, the effort by media to come up with just the right contraction has prompted allusions to J.Lo, jologs, balut, jeje, basketball, and a host of other concerns not usually associated with the presidency.

Much of the discussion begins with the new President’s politically fortuitous nickname Noynoy. Rhymes with Pinoy (along with the barbed derivative used by his critics), so it didn’t take much imagination for some media organizations to start using PNoy in headlines once he won the election.

Now as President Noynoy settles into his post-inaugural role and media settle into a six-year period of headline writing, editors have begun testing other versions: our web site has used P.Noy (without a space) along with PNoy. The GMA News crawler on TV employs P-Noy. Yet others propose P’Noy.

We’re not the only news organization with an internal disagreement over his moniker. The Inquirer has been using P-Noy in its headlines, but its editorial writer John Nery recently wrote a bylined column advocating P.Noy.

Nery objects to P-Noy for being a “made-up term," while “’P. Noy’ accurately captures what we think when we wish to say or write ‘President Noy.’ In other words, the abbreviation of ‘President’ into a solitary ‘P,’ with its emphatic period, comes naturally to us."

Nery’s argument caught the fancy of Aquino’s Liberal Party ally Neric Acosta, a politician with a doctorate in political science. “P.Noy is a blend of the majesty of the office with Noynoy’s folksy, one-with-the-people leadership style," Acosta told me via sms.

That had me convinced so I pitched the idea to my staff, who would have to implement that form countless times.

Web producer Candice Montenegro just liked the sound of it, “parang J.Lo," a comparison that certainly didn’t conjure the majesty of anything, aside from J.Lo’s majestic derriere.

Then I got a compelling techie argument against P.Noy from our online community manager TJ Dimacali:

“Using ‘special characters’ (period, dot, exclamation point, question mark, asterisk, quotation marks, etc.) in our headlines forces our newsfeed to compensate by changing the headline to turn it into a valid URL. The problem is that, sometimes, the changes can have an unintended effect on the media as it's shared across social networks. It could result in garbled headlines, for example, or headlines that are cut short."

The imagery of garbled headlines about our president quickly doused my enthusiasm for P.Noy.

“I vote PNoy because it's simpler and avoids a lot of potential formatting problems," TJ commented on our email thread.

True to our age of crowd-sourcing , we tossed the question to GMANews.TV’s Facebook fans, and we got a healthy dose of dissent from any of the above variations, with many arguing PNoy will just lead to jokes about balut.

Surprisingly, many Facebook fans were formalists in their response, insisting on us using President Aquino in our headlines. “Wag kayong JEJEMON!" Fords Agatep Abenir scolded.

But the formal nomenclature begs the original question of what to use when even simply Aquino won’t fit in headlines.

There’s the easy fall-back of using the president’s initials. Yet that opens a brand new debate of which initials to use. The President himself has reportedly objected to PBSA because it sounds too much like the school near his alma mater the Ateneo (for the record, that’s PSBA, the Philippine School of Business Administration along Aurora Blvd.). Adding the digit 3 as in PBSA3 doesn’t seem to help that option any.

Then there’s just PBA3, which some have supported. That’s where the basketball allusion comes in, in this case season 3?

His mother was occasionally referred to as PCCA and his predecessor PGMA. The first President Aquino was more often just called Cory or even Tita Cory in headlines. Gloria Arroyo’s spin masters tried to popularize “Ate Glo," but that attempt to make her warm and fuzzy fizzled out in favor of GMA or the sterner “Arroyo", which was at least shorter than Macapagal-Arroyo, her full last name.

Perhaps just BSA without the P may be simplest. But then that negates the advantage of a president having a common tao nickname that everyone already knows.

Noy or PNoy?

Former newspaper editor and veteran headline writer Vergel Santos, who wrote the famous headline “Millions came for Cory" in 1986, says, “I’d myself accept Noy. Don’t know about PNoy or any of its variations because it could create confusion with the national nickname."

There's a precedent for just using Noy of course: Erap was simply that throughout his presidency. No one, except for satirists, proposed putting a P in front of it, as in PErap.

President Aquino himself has said he prefers being called PNoy-P.Noy-P-Noy, which is “medyo formal but a little less formal and might bring me closer to the people."

But he didn’t offer any opinion about the spelling.

His spokesman Edwin Lacierda didn’t want to go there, and pointed us to Manuel L. “Manolo" Quezon III, an informal presidential adviser who is known online as mlq3.

“If you follow past conventions, e.g. PCCA and PFVR, then it would be PNoy," Quezon texted.

The Office of the President web site is still being reconstructed, but the Office of the Press Secretary site has been using P-Noy. “Please disregard what OPS says, we haven’t updated it yet," says Aquino communications officer Mai Mislang, who followed him from the Senate. “It’s PNoy."

Mislang adds, “We haven’t made it official yet but it will be."

Until it is official, many in media will have a field day experimenting with the nickname of the President, just another colorful element in this brave new world.

GMANews.TV will, of course, continue to use President Aquino in news reports and just plain Aquino in headlines when it can fit.

But otherwise, for reasons of brevity and convention, and for fear that the dot and hyphen in the other options will not be web-friendly, we choose PNoy. – GMANews.TV

source: http://www.gmanews.tv/story/195124/media-struggles-to-spell-noynoys-folksy-new-name 

Friday, July 2, 2010

Full transcript of President Aquino's inaugural speech

The following is the full transcript of President Benigno "Noynoy" Aquino III's inaugural speech delivered after taking his oath as the 15th Philippine president at the Quirino Grandstand in Manila.

----




His Excellency Jose Ramos Horta, members of the diplomatic corps, Vice President Jejomar C. Binay, former President Fidel Valdez Ramos, former President Joseph Ejercito Estrada, Senate President Juan Ponce Enrile and other members of the Senate, Speaker Prospero Nograles and other members of the House of Representatives, members of the Supreme Court, Special Envoys and members of the Diplomatic Corps, local government officials, distinguished guests, mga minamahal kong kababayan.

Ang pagtayo ko dito ngayon ay patunay na kayo ang aking tunay na lakas. Hindi ko inakala na darating tayo sa puntong ito, na ako’y manunumpa sa harap ninyo bilang inyong Pangulo. Hindi ko pinangarap maging tagapagtaguyod ng pag-asa at tagapagmana ng mga suliranin ng ating bayan.

Ang layunin ko sa buhay ay simple lang: maging tapat sa aking mga magulang at sa bayan bilang isang marangal na anak, mabait na kuya, at mabuting mamamayan.

Nilabanan ng aking ama ang diktaturya at ibinuwis niya ang kanyang buhay para tubusin ang ating demokrasya. Inalay ng aking ina ang kanyang buhay upang pangalagaan ang demokrasyang ito. Ilalaan ko ang aking buhay para siguraduhin na ang ating demokrasya ay kapaki-pakinabang sa bawat isa. Namuhunan na kami ng dugo at handang gawin itong muli kung kakailanganin.

Tanyag man ang aking mga magulang at ang kanilang mga nagawa, alam ko rin ang problema ng ordinaryong mamamayan. Alam nating lahat ang pakiramdam na magkaroon ng pamahalaang bulag at bingi. Alam natin ang pakiramdam na mapagkaitan ng hustisya, na mabalewala ng mga taong pinagkatiwalaan at inatasan nating maging ating tagapagtanggol.

Kayo ba ay minsan ring nalimutan ng pamahalaang inyong iniluklok sa puwesto? Ako rin. Kayo ba ay nagtiis na sa trapiko para lamang masingitan ng isang naghahari-hariang de-wangwang sa kalsada? Ako rin. Kayo ba ay sawang-sawa na sa pamahalaang sa halip na magsilbi sa taumbayan ay kailangan pa nila itong pagpasensiyahan at tiisin? Ako rin.

Katulad ninyo ako. Marami na sa atin ang bumoto gamit ang kanilang paa – nilisan na nila ang ating bansa sa kanilang paghahanap ng pagbabago at katahimikan. Tiniis nila ang hirap, sinugod ang panganib sa ibang bansa dahil doon may pag-asa kahit kaunti na dito sa atin ay hindi nila nakikita. Sa iilang sandali na sarili ko lang ang aking inaalala, pati ako ay napag-isip din – talaga bang hindi na mababago ang pamamahala natin dito? Hindi kaya nasa ibang bansa ang katahimikang hinahanap ko? Saan ba nakasulat na kailangang puro pagtitiis ang tadhana ng Pilipino?

Ngayon, sa araw na ito, dito magwawakas ang pamumunong manhid sa mga daing ng taumbayan. Hindi si Noynoy ang gumawa ng paraan, kayo ang dahilan kung bakit ngayon, magtatapos na ang pagtitiis ng sambayanan. Ito naman ang umpisa ng kalbaryo ko, ngunit kung marami tayong magpapasan ng krus ay kakayanin natin ito, gaano man kabigat.

Sa tulong ng wastong pamamahala sa mga darating na taon, maiibsan din ang marami nating problema. Ang tadhana ng Pilipino ay babalik sa tamang kalagyan, na sa bawat taon pabawas ng pabawas ang problema ng Pinoy na nagsusumikap at may kasiguruhan sila na magiging tuloy-tuloy na ang pagbuti ng kanilang sitwasyon.

Kami ay narito para magsilbi at hindi para maghari. Ang mandato ninyo sa amin ay pagbabago—isang malinaw na utos para ayusin ang gobyerno at lipunan mula sa pamahalaang iilan lamang ang nakikinabang tungo sa isang pamahalaang kabutihan ng mamamayan ang pinangangalagaan.

Ang mandatong ito ay isa kung saan kayo at ang inyong pangulo ay nagkasundo para sa pagbabago—isang paninindigan na ipinangako ko noong kampanya at tinanggap ninyo noong araw ng halalan.

Sigaw natin noong kampanya: “Kung walang corrupt, walang mahirap." Hindi lamang ito pang slogan o pang poster—ito ang mga prinsipyong tinatayuan at nagsisilbing batayan ng ating administrasyon.

Ang ating pangunahing tungkulin ay ang magsikap na maiangat ang bansa mula sa kahirapan, sa pamamagitan ng pagpapairal ng katapatan at mabuting pamamalakad sa pamahalaan.

Ang unang hakbang ay ang pagkakaroon ng tuwid at tapat na hanay ng mga pinuno. Magsisimula ito sa akin. Sisikapin kong maging isang mabuting ehemplo. Hinding hindi ko sasayangin ang tiwalang ipinagkaloob ninyo sa akin. Sisiguraduhin ko na ganito rin ang adhikain ng aking Gabinete at ng mga magiging kasama sa ating pamahalaan.

Naniniwala akong hindi lahat ng nagsisilbi sa gobyerno ay corrupt. Sa katunayan, mas marami sa kanila ay tapat. Pinili nilang maglingkod sa gobyerno upang gumawa ng kabutihan. Ngayon, magkakaroon na sila ng pagkakataong magpakitang-gilas. Inaasahan natin sila sa pagsupil ng korapsyon sa loob mismo ng burukrasya.

Sa mga itinalaga sa paraang labag sa batas, ito ang aking babala: sisimulan natin ang pagbabalik ng tiwala sa pamamagitan ng pag-usisa sa mga “midnight appointments." Sana ay magsilbi itong babala sa mga nag-iisip na ipagpatuloy ang baluktot na kalakarang nakasanayan na ng marami.

Sa mga kapuspalad nating mga kababayan, ngayon, ang pamahalaan ang inyong kampeon.

Hindi natin ipagpapaliban ang mga pangangailangan ng ating mga estudyante, kaya’t sisikapin nating punan ang kakulangan sa ating mga silid-aralan.

Unti-unti din nating babawasan ang mga kakulangan sa imprastraktura para sa transportasyon, turismo at pangangalakal. Mula ngayon, hindi na puwede ang “puwede na" pagdating sa mga kalye, tulay at gusali dahil magiging responsibilidad ng mga kontratista ang panatilihing nasa mabuting kalagayan ang mga proyekto nila.

Bubuhayin natin ang programang “emergency employment" ng dating pangulong Corazon Aquino sa pagtatayo ng mga bagong imprastraktura na ito. Ito ay magbibigay ng trabaho sa mga lokal na komunidad at makakatulong sa pagpapalago ng kanila at ng ating buong ekonomiya.

Hindi kami magiging sanhi ng inyong pasakit at perwisyo. Palalakasin natin ang koleksyon at pupuksain natin ang korapsyon sa Kawanihan ng Rentas Internas at Bureau of Customs para mapondohan natin ang ating mga hinahangad para sa lahat, tulad ng:

· dekalidad na edukasyon, kabilang ang edukasyong bokasyonal para makapaghanap ng marangal na trabaho ang hindi makapag-kolehiyo;

· serbisyong pangkalusugan, tulad ng PhilHealth para sa lahat sa loob ng tatlong taon;

· tirahan sa loob ng mga ligtas na komunidad.

Palalakasin at palalaguin natin ang bilang ng ating kasundaluhan at kapulisan, hindi para tugunan ang interes ng mga naghahari-harian, ngunit para proteksyunan ang mamamayan. Itinataya nila ang kanilang buhay para mayroong pagkakataon sa katahimikan at kapayapaan sa sambayanan. Dumoble na ang populasyong kanilang binabantayan, nananatili naman sila sa bilang. Hindi tama na ang nagmamalasakit ay kinakawawa.

Kung dati ay may fertilizer scam, ngayon ay may kalinga na tunay para sa mga magsasaka. Tutulungan natin sila sa irigasyon, extension services, at sa pagbenta ng kanilang produkto sa pinakamataas na presyong maaari.

Inaatasan natin ang papasok na Kalihim Alcala na magtayo ng mga trading centers kung saan diretso na ang magsasaka sa mamimili - lalaktawan na natin ang gitna, kasama na ang kotong cop. Sa ganitong paraan, ang dating napupunta sa gitna ay maari nang paghatian ng magsasaka at mamimili.

Gagawin nating kaaya-aya sa negosyante ang ating bansa. We will cut red tape dramatically and implement stable economic policies. We will level the playing field for investors and make government an enabler, not a hindrance, to businesses. Sa ganitong paraan lamang natin mapupunuan ang kakulangan ng trabaho para sa ating mga mamamayan.

Layunin nating paramihin ang trabaho dito sa ating bansa upang hindi na kailangan ang mangibang-bansa para makahanap ng trabaho. Ngunit habang ito ay hindi pa natin naaabot, inaatasan ko ang mga kawani ng DFA, POEA, OWWA at iba pang mga kinauukulang ahensiya na mas lalo pang paigtingin ang pagtugon sa mga hinaing at pangangailangan ng ating mga overseas Filipino workers.

Papaigtingin namin ang proseso ng konsultasyon at pag-uulat sa taumbayan. Sisikapin naming isakatuparan ang nakasaad sa ating Konstitusyon na kinikilala ang karapatan ng mamamayan na magkaroon ng kaalaman ukol sa mga pampublikong alintana.

Binuhay natin ang diwa ng people power noong kampanya. Ipagpatuloy natin ito tungo sa tuwid at tapat na pamamahala. Ang naniniwala sa people power ay nakatuon sa kapwa at hindi sa sarili.

Sa mga nang-api sa akin, kaya ko kayong patawarin, at pinapatawad ko na kayo. Sa mga nang-api sa sambayanan, wala akong karapatan na limutin ang inyong mga kasalanan.

To those who are talking about reconciliation, if they mean that they would like us to simply forget about the wrongs that they have committed in the past, we have this to say: there can be no reconciliation without justice. Sa paglimot ng pagkakasala, sinisigurado kong mauulit muli ang mga pagkakasalang ito. Secretary de Lima, you have your marching orders. Begin the process of providing true and complete justice for all.

Ikinagagalak din naming ibahagi sa inyo ang pagtanggap ni dating Chief Justice Hilario Davide sa hamon ng pagtatatag at pamumuno sa isang Truth Commission na magbibigay-linaw sa maraming kahinahinalang isyu na hanggang ngayon ay walang kasagutan at resolusyon.

Ang sinumang nagkamali ay kailangang humarap sa hustisya. Hindi maaaring patuloy ang kalakaran na walang pananagutan at tuloy na pang-aapi.

My government will be sincere in dealing with all the peoples of Mindanao. We are committed to a peaceful and just settlement of conflicts, inclusive of the interests of all—may they be Lumads, Bangsamoro or Christian.

We shall defeat the enemy by wielding the tools of justice, social reform, and equitable governance leading to a better life. Sa tamang pamamahala gaganda ang buhay ng lahat, at sa buhay na maganda, sino pa ang gugustuhing bumalik sa panahon ng pang-aapi?

Kung kasama ko kayo, maitataguyod natin ang isang bayan kung saan pantay-pantay ang pagkakataon, dahil pantay-pantay nating ginagampanan ang ating mga pananagutan.

Kamakailan lamang, ang bawat isa sa atin ay nanindigan sa presinto. Bumoto tayo ayon sa ating karapatan at konsensiya. Hindi tayo umatras sa tungkulin nating ipaglaban ang karapatang ito.

Pagkatapos ng bilangan, pinatunayan ninyo na ang tao ang tunay na lakas ng bayan.

Ito ang kahalagahan ng ating demokrasya. Ito ang pundasyon ng ating pagkakaisa. Nangampanya tayo para sa pagbabago. Dahil dito taas-noo muli ang Pilipino. Tayong lahat ay kabilang sa isang bansa kung saan maaari nang mangarap muli.

To our friends and neighbors around the world, we are ready to take our place as a reliable member of the community of nations, a nation serious about its commitments and which harmonizes its national interests with its international responsibilities.

We will be a predictable and consistent place for investment, a nation where everyone will say, “it all works."

Inaanyayahan ko kayo ngayon na manumpa sa ating mga sarili, sa sambayanan, walang maiiwan.

Walang pangingibang-bayan at gastusan na walang wastong dahilan. Walang pagtalikod sa mga salitang binitawan noong kampanya, ngayon at hanggang sa mga susunod pang pagsubok na pagdadaanan sa loob ng anim na taon.

Walang lamangan, walang padrino, at walang pagnanakaw. Walang wang-wang, walang counterflow, walang tong. Panahon na upang tayo ay muling magkawang-gawa.

Nandito tayo ngayon dahil sama-sama tayong nanindigan at nagtiwala na may pag-asa.

The people who are behind us dared to dream. Today, the dream starts to become a reality. Sa inyong mga nag-iisip pa kung tutulong kayo sa pagpasan ng ating krus, isa lang ang aking tanong—kung kailan tayo nanalo, saka pa ba kayo susuko?

Kayo ang boss ko, kaya’t hindi maaaring hindi ako makinig sa mga utos ninyo. We will design and implement an interaction and feedback mechanism that can effectively respond to the people’s needs and aspirations.

Kayo ang nagdala sa akin sa puntong ito—ang ating mga volunteers—matanda, bata, celebrity, ordinaryong tao, na umikot sa Pilipinas para ikampanya ang pagbabago; ang aking mga kasambahay, na nag-asikaso ng lahat ng aking mga personal na pangangailangan; ang aking pamilya, kaibigan at katrabaho, na dumamay, nag-alaga at nagbigay ng suporta sa akin; ang ating mga abogado, na nagpuyat para bantayan ang ating mga boto at siguraduhing mabibilang ang bawat isa; ang aking mga kapartido at kaalyado na kasama kong nangahas mangarap; at ang milyun-milyong Pilipinong nagkaisa, nagtiwala at hindi nawalan ng pag-asa—nasa inyo ang aking taus-pusong pasasalamat.

Hindi ko makakayang harapin ang aking mga magulang, at kayong mga nagdala sa akin sa yugto ng buhay kong ito, kung hindi ko maisasakatuparan ang aking mga binitawang salita sa araw na ito.

My parents sought nothing less and died for nothing less than democracy, peace and prosperity. I am blessed by this legacy. I shall carry the torch forward.

Layunin ko na sa pagbaba ko sa katungkulan, masasabi ng lahat na malayo na ang narating natin sa pagtahak ng tuwid na landas at mas maganda na ang kinabukasang ipapamana natin sa susunod na henerasyon. Samahan ninyo ako sa pagtatapos ng labang ito. Tayo na sa tuwid na landas.

Maraming salamat po at mabuhay ang sambayanang Pilipino!

source: http://www.gmanews.tv/story/194814/full-transcript-of-president-aquinos-inaugural-speech